Działania projektowe staram się sprowadzać do syntezy funkcji i formy, głównie przez świadome ograniczenie palety stosowanych materiałów. Mój warsztat opiera się na stworzonej przeze mnie bazie materiałowej. Każdy indywidualny projekt to synteza 3 wiodących materiałów, które dopełnione zostają przez wybrany kolor oraz charakterystyczną strukturę stosowaną w rozwinięciach detalu. Zakładana i realizowana konsekwencja projektowa pozwala w efekcie osiągnąć spójne i całościowe rozwiązanie, które – interpretowane indywidualnie – staje się rozwiązaniem unikatowym, będącym wypadkową potrzeb klienta, zastanego kontekstu oraz głównej idei projektanta.

SHI PRACOWNIA PROJEKTOWA ELIZA SUDER-TOBIASZ realizuje projekt dofinansowany z Funduszy Europejskich: „Dywersyfikacja działalności SHI PRACOWNIA PROJEKTOWA ELIZA SUDER-TOBIASZ oraz wprowadzenie nowych usług w celu ochrony przed skutkami pandemii Covid-19”

Celem projektu jest wprowadzenie nowych usług jakimi będą stworzenie przestrzeni łączącej profesjonalistów w zakresie architektury i wnętrz dzięki prowadzeniu szkoleń oraz otwarcie hybrydy kawiarni-galerii sztuki pozwalające na dywersyfikacje działalności gospodarczej w celu ochrony przed skutkami pandemii Covid-1

Dofinansowanie projektu z UE: 301 029,19 zł.

Oferujemy szkolenia i warsztaty z zakresu architektury, sztuki i designu.
Na parterze obiektu znajduje się kawiarnia połączona z galerią sztuki i designu przeznaczona dla uczestników szkoleń i warsztatów oraz gości Wieży Ciśnień.

Oferta szkoleń i warsztatów skierowana jest do różnych grup wiekowych.
Prowadzimy lekcje rysunku architektonicznego, w tym zajęcia hobbistyczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych oraz dla osób zdających na studia architektoniczne.
Organizujemy wykłady związane z tematyką historii sztuki, trendów, designu i architektury.
Studentom architektury i młodym architektom proponujemy szkolenia z zakresu korzystania z programów komputerowych wspomagających projektowanie architektoniczne i graficzne.
Dla osób, które chcą zaprojektować wnętrze na własne potrzeby, prowadzimy szkolenie typu „zrób to sam”.
Organizujemy również aukcje sztuki.

Pomorska 55 jest przestrzenią łączącą galerię sztuki współczesnej z pracownią architektoniczną. Znajduje się na wrocławskim Nadodrzu. Pracujemy w kilkuosobowym zespole, współpracujemy z projektantami konstrukcji, branży sanitarnej i elektrycznej oraz grupą profesjonalnych partnerów zajmujących się dekoracją i wykończeniem wnętrz. Istotnym elementem naszej działalności jest stała współpraca ze środowiskiem plastycznym, z takimi artystami jak: Monika Rubaniuk, Maria Orzeszyna, Jerzy Zajączkowski, Anna Specylak, Andrzej Sobiepan. Pomorska 55 to miejsce tworzone przez naszych architektów, partnerów i artystów, ale w równym stopniu przez klientów. Regułą jest, że klienci wracają na kiermasze i wystawy oraz po kolejne projekty.

Tak mieszkam. Mój dom jest w ciągłym procesie, projekcie, remoncie. Budynek w zabudowie szeregowej pochodzi z lat 30. XX wieku. W oryginale miał 2,5 m wysokości i małe okienko na ogród. Pierwsza przebudowa nastąpiła w latach 2006–2007. W stronę ogrodu ‚,rozrosły” się wtedy wszystkie z czterech segmentów budynku. Wysokość nie zmieniła się, a na ogród wciąż można było wyjrzeć tylko przez małe okno. Większe, ale wciąż za małe. Projekt rozbudowy domu powstawał w mojej głowie około dziesięć lat. Dojrzewał. Celem było zwiększenie powierzchni części dziennej, uzyskanie większej wysokości w salonie oraz dużego przeszklenia. Potrzebowałam widzieć i czuć zieleń.

Chciałam, aby otwarcie drzwi ogrodowych powodowało zatarcie granicy między salonem a tarasem. Udało się. Zastosowałam dwa skrzydła o szerokości 3,40 m, szeroko otwierające się na zewnątrz. Już od ponad roku korzystamy z efektu metamorfozy. Uwielbiam obserwować zmiany, które następują za oknem, kiedy schodzę do salonu na poranną kawę. To idea, która dojrzewała we mnie przez lata mieszkania w tym domu. Dzięki takim realizacjom wiem, że moja praca i doświadczenie mają sens. Radości dodają wnętrzu prace malarskie i rzeźbiarskie Beaty Rojek, Moniki Rubaniuk, Jerzego Zajączkowskiego oraz grafika Wojciecha Fangora. Ogród dodatkowo zdobi rzeźba Agnieszki Kajper i zieleń zaaranżowana dzięki Marcie Stalmach i Marioli Tobiasz.

Parafrazując popularny tytuł, można nazwać ten projekt Mali ludzie, wielkie projekty. Pochłonie większość sił przez najbliższych parę lat i wszystkie pieniądze… Jest może nawet ponad siły i możliwości. To najtrudniejsze przedsięwzięcie w mojej pracy, wymaga również wiele trudu od osób, które mi pomagają. Sama koncepcja zajęła mi ponad dwa lata. Moim celem jest przebudowanie i użytkowanie obiektu jako całości. Planuję prowadzić galerię i pracownię połączoną z przestrzenią mieszkalną. Rozważam częściowy wynajem powierzchni. Mam nadzieję, że zakładana przeze mnie działalność będzie wartością i radością dla osiedla Kuźniki. Nie mogę się doczekać tej realizacji.